မက္ခဲ့ဘူးေသာ အိမ္မက္မ်ား

ဂုဏ္ျဒပ္ေတြအစံုအလင္နဲ႔
ခံုမင္စရာေကာင္းလွတဲ့
ပံုျပင္ထဲက အင္ဂ်င္နီယာေလာင္းရဲ႕ဘဝ
ငါငယ္ငယ္က ေဖေဖေျပာျပခဲ့တယ္....
(တကယ္အားက်မိပါရဲ႕)

အဲဒီအခ်ိန္ေလာက္ကတည္းက
ကေလးေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ရင္ထဲ
အာ႐ံုေတြမွာလည္းစြဲလို႔
အင္ဂ်င္နီယာဆိုတဲ့စိတ္ကူးနဲ႔
ႀကိတ္ၿပီး႐ူးခဲ့ရတာ
ဆယ္စုႏွစ္ ႏွစ္ခုေတာင္ေက်ာ္လာၿပီ...

ေၾသာ္....ခုေတာ့
လမ္းခြဲမ႐ွိတဲ့လမ္းထဲ
လမ္းလြဲဖို႔မွလည္း မျဖစ္ေတာ့ဘဲ
မခ်စ္ေတာ့လည္း ေအာင့္ကာနမ္းဆိုသလို
ေရာက္ရာစခန္းမွာ
(အခြင့္အခါေကာင္းမယ့္ တစ္ေန႔ေန႔ကိုသာ)
ေစာင့္ကာလြမ္းေတာ့မယ္.....

ဒီေနရာေရာက္ခဲ့မွေတာ့
ဟို... ေ႐ွ႕နားက ေနာက္ဆံုးမွတ္တိုင္
ကပ္ႏိုင္ေအာင္ပဲႀကိဳးစား
အိမ္မက္ေတြ ဝိုးတဝါးနဲ႔
ေ႐ွ႕တိုးသြားမယ့္ ေျခလွမ္းမ်ားက
ေႏြလမ္းမို႔ဘဲျဖစ္ျဖစ္
ေျမၾကမ္းလို႔ဘဲျဖစ္ျဖစ္
ရပ္တန္႔လိုက္ဖို႔ေတာ့ မျဖစ္ဘူး....



သူငယ္ခ်င္း ေက်ာ္ႀကီးရဲ႕ ကဗ်ာေလးပါ .. စာအုပ္တူတူထုတ္ခဲ့ၾကတာဆိုေတာ့ အမွတ္တရေပါ့
ေက်ာ္ႀကီးတစ္ေယာက္ေတာ့ စက္မႈ(၂)မွာ အခြင့္ေကာင္းေတြ ေတြ႕ေနေလာက္ၿပီလိုထင္ပါတယ္