မက္ခဲ့ဘူးေသာ အိမ္မက္မ်ား

ဘယ္ကစေရးရမွန္း မသိဘူးးးး 
မေရာက္တာၾကာၿပီျဖစ္တဲ့ ဘာမွမေျပာင္းလဲတဲ့ အရာအားလံုး ေဟာင္းႏြမ္းေနတဲ့ ျမန္မာျပည္က ျပန္ေရာက္လာခဲ့ၿပီ.. ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ ေပ်ာ္ခဲ့ပါတယ္ .. ကိုယ့္ႏိုင္ငံ ကိုျပန္ေရာက္မွ ဘယ္သူေတြမွန္းမသိတဲ့သူေတြရဲ႕ ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိဘဲ ေဟာက္ခံရတာေတြ... အားလံုးတူညီတဲ့ ဘာသာစကားကို ေျပာရင္း ဘာေျပာေနၾကမွန္းမသိဘဲ နားမလည္ခဲ့တာေတြ.... မႈန္ဝါးဝါး မီးေရာင္ေတြ... မ်ဥ္းၾကားမ႐ွိတဲ့ လမ္းေတြမွာ လမ္းကူးရတာေတြ.. လူကိုယ္တိုင္ ေရာက္ေနပါရဲ႕ မွတ္ပံုတင္ျပခိုင္းတာေတြ.. ေနာက္ တခ်ိဳ႕တခ်ိဳ႕ေသာ လြဲေခ်ာ္မႈေတြ ႐ွိေနသိတိုင္ က်ေနာ္ ေပ်ာ္ခဲ့ပါတယ္။

ႏိုင္ငံျခားမွာ ေနလို႔ႀကီးက်ယ္သြားတယ္ဆိုတဲ့ စြပ္္စြဲခ်က္ေတြကိုေတာ့ က်ေနာ္ မျငင္းေတာ့ပါဘူး။ အမွန္တကယ္ဘဲ က်ေနာ္ ႀကီးက်ယ္သြားခဲ့တယ္ ထင္ပါတယ္...။ ေန႔ခင္းေၾကာင္ေတာင္ လသာ လမ္းမေပၚမွာ(ပလက္ေဖါင္းေပၚမဟုတ္) လက္ဖက္ရည္ထိုင္ေသာက္ဘို႔ မရဲေတာ့တာ... တံခါးအလံုပိတ္ထားတဲ့ အဲကြန္းမဖြင့္တဲ့ ဘတ္စ္ကားကို မစီးႏိုင္ခဲ့တာ... အေအးခန္း စားေသာက္ဆိုင္ထဲမွာ ေဆးလိပ္ေသာက္ဘို႔ မရဲေတာ့တာေတြေၾကာင့္ က်ေနာ္ ႀကီးက်ယ္သြားတယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ေနပါေစေတာ့..။

ဒါကေတာ့ မင္း ရဲ႕ ေရာက္ေရာက္ျခင္းလက္ေဆာ့မႈပါ.. မနက္ျဖန္မွ အၾကြားပို႔စ္ေတြ တင္ေတာ့မယ္